នៅ​ក្នុង​ការ​បោះឆ្នោត​នីតិ​កាល​ទី៥ នេះ មនុស្ស​ស្ទើរ​គ្រប់​វណ្ណៈ ក្នុង​នោះ​មាន​ទាំង​អ្នក​នយោបាយ អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​ជា​មន្ត្រី​រាជការ កម្មករ​កម្មការិនី យុវជន យុវនារី ជាដើម សុទ្ធ​តែ​បាន​បញ្ចេញ​ទស្សនៈ និង​ក្តី​រំពឹង​ពី​គណបក្ស​ដែល​ខ្លួន​គាំទ្រ និង​ស្រឡាញ់​ពេញ​ចិត្ត។ ដោយ​ឡែក អ្នក​សុំ​ទាន​ដែល​តែង​តែ​ត្រូវ​គេ​មើល​ងាយ​នោះ ក៏​មាន​ក្តី​រំពឹង និង​ទស្សនៈ​ពាក់ព័ន្ធ​ជុំវិញ​ការ​បោះឆ្នោត​ជ្រើស​តាំង​តំណាង​រាស្ត្រ​អាណត្តិ​នេះ​ដែរ។​
  តើ​អ្នក​ដែល​តែង​តែ​ដើរ​សុំ​ទាន​គេ​ឯង​តាម​ទី​សាធារណៈ ជន​ដែល​គ្មាន​ទី​ជម្រក មាន​ក្ដី​រំពឹង និង​ការ​យល់​ឃើញ​យ៉ាង​ណា​ដែរ​អំពី​ការ​បោះឆ្នោត​អាណត្តិ​នេះ? តើ​រដ្ឋាភិបាល​ក្នុង​អាណត្តិ​ថ្មី​នេះ អាច​កាត់​បន្ថយ​ភាព​ក្រីក្រ​តាម​អ្វី​ដែល​បាន​អះអាង​ក្នុង​គោល​នយោបាយ​របស់​ខ្លួន​កម្រិត​ណា?
នៅ​តាម​ដង​វិថី​នានា​នៅ​ក្នុង​រាជធានី​ភ្នំពេញ ទោះ​ថ្ងៃ​ក្តី យប់​ក្តី បើ​យើង​ក្រឡេក​មើល និង​ចាប់​អារម្មណ៍​ទៅ​លើ​ទិដ្ឋភាព​ផ្សេង​ក្រៅ​អំពី​ភ្លើង​ពណ៌​ស្រស់​ឆើត​ឆាយ​នោះ យើង​នឹង​ឃើញ​ស្ថានភាព​ជន​អនាថា​គ្មាន​ផ្ទះ​សម្បែង សម្រាក​តាម​ទី​សាធារណៈ ដើរ​សុំ​ទាន​ដើម្បី​រស់។ ជន​ទាំង​នោះ​ត្រូវ​បាន​គេ​អោយ​តម្លៃ​ទាប ពោល​គឺ​អ្នក​ដែល​ស្ថិត​ក្នុង​ជីវភាព​តោកយ៉ាក និង​មិន​សូវ​បាន​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ពី​មជ្ឈដ្ឋាន​មនុស្ស​ទូទៅ​នោះ​ទេ។ សំឡេង​របស់​គេ​មិន​សូវ​ឮ​ខ្លាំង មិន​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​អោយ​អ្នក​ដទៃ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់ ក្រៅ​តែ​ពី​ការ​ដាក់​ទាន​បន្តិចបន្តួច​ស្ដួចស្តើង ដើម្បី​រស់​បន្ត​ជីវិត​ទៅ​មុខ​ដោយ​ត្រដរ​នោះ​ទេ។
«សំឡេង​ស្គរ និង​សម្រែក​សុំ​ទាន»
ស្ថិត​ក្នុង​ភាព​ពិការ​ភ្នែក​ទាំង​សង​ខាង មាត់​ស្រែក​សុំ​ទាន និង​ដៃ​កាន់​ឈើ​មួយ​ភ្ជាប់​ទៅ​នឹង​ក្លៀក កុមារា​តូច​ម្នាក់​អាយុ​ប្រមាណ ៧​ឆ្នាំ ដែល​កំពុង​ដើរ​គោះ​ស្គរ​ជា​ចង្វាក់​ភ្លេង នាំ​ផ្លូវ​ស្ត្រី​ពិការ​ភ្នែក​អាយុ​ប្រមាណ ៥០​ឆ្នាំ​ជាង លោកស្រី ម៉ីផា បាន​អោយ​ដឹង​ថា គាត់​បាន​ដើរ​សុំ​ទាន​គេ​ជាង ៣​ឆ្នាំ​ហើយ ដោយសារ​តែ​ជីវភាព​ក្រ​លំបាក​តោកយ៉ាក​ពេក និង​ស្ថានភាព​ពិការ​របស់​គាត់​ទៀត គឺ​គ្មាន​រំពឹង​អ្វី​ក្រៅ​តែ​ពី​ដើរ​សុំ​ទាន​គេ​ឯង​នោះ​ទេ៖ «ខ្ញុំ​ចេះ​តែ​ដើរ​សុំ​បង​ប្អូន​មួយ​រយ​ពីរ​រយ​ទៅ ចេះ​តែ​យក​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​ទៅ ទិញ​ថ្នាំ​ពេទ្យ​អ៊ីចឹង​ទៅ ស្លៀក​សម្លៀកបំពាក់ បាយ​ហូប​អ៊ីចឹង​ទៅ​ណា»
ក្រៅ​ពី​នោះ ក្តី​រំពឹង​របស់​គាត់ និង​អ្វី​ដែល​គាត់​ធ្លាប់​ឮ​តាម​មេក្រូ​ពេល​ដង្ហែ​ឃោសនា​បោះឆ្នោត​ពី​ការ​កាត់​បន្ថយ​ភាព​ក្រីក្រ គាត់​រំពឹង​ថា នឹង​មាន​អ្នក​ជួយ​សង្គ្រោះ​អាច​អោយ​គាត់​រស់​បាន​ស្រួល​ជាង​នេះ៖ «ខ្ញុំ​ពឹង​លើ​ថា អង្គការ​ណា គណបក្ស​ណា​ដែល​ជួយ​ខ្ញុំ​បាន​រស់​ផង មាន​ផ្ទះ​សម្បែង​មាន​កន្លែង​នៅ​ផង ធ្វើ​យ៉ាង​ម៉េច ខ្ញុំ​អត់​មាន​កូន​ចៅ​អត់​មាន​ប្ដី​សី​អី​ទេ មាន​តែ​ម្នាក់​ឯង​គត់»
ស្ថិត​ក្នុង​វ័យ​ប្រមាណ ៦០​ឆ្នាំ​ជាង ស្ត្រី​ចំណាស់​ម្នាក់​ទៀត ដោយសារ​ជីវភាព​តោកយ៉ាក​ពេក បាន​ដាច់​ចិត្ត​ធ្វើ​ចំណាក​ស្រុក​ពី​ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ លោកស្រី គីម យ៉ែម បាន​រៀបរាប់​ពី​ដំណើរ​ជីវិត​នៃ​ការ​សុំ​ទាន​គេ​ទាំង​ថ្ងៃ ទាំង​យប់ ដើម្បី​រស់​អស់​រយៈពេល ១០​ឆ្នាំ ហើយ​នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ៖ «ខ្ញុំ​ពេល​យប់​ស្នាក់​នៅ​សម្រាន្ត​តែ​បន្តិចៗ​ហ្នឹង អត់​សូវ​បាន​សម្រាន្ត​ផង អា​ឡែង​ដើរ​ដល់​យប់។ ខ្ញុំ​ដើរ​តាម​ហាង​តាម​អី​ហ្នឹង ម៉ោង​១០ ម៉ោង​១១ អី​ហ្នឹង​សម្រាន្ត​ម៉ោង​១២ ម៉ោង​១ ងើប​ទៀត​អ៊ីចឹង​ទៅ។ ខ្ញុំ​ដើរ​សុំ​នៅ​អូរឫស្សី ទៅ​ម្តុំ​ហាង​ខាង​កើត​អូរឫស្សី នៅ​សុរិយា​ម៉ល​អ៊ីចឹង​ទៅ បបរ​ស​កន្លែង​ខាង​លិច​បេន​សុរិយា​អ៊ីចឹង​ទៅ ចូល​សម្រាន្ត​ទៀត​ទៅ»
គាត់​បាន​បន្ថែម​ទៀត​ថា គាត់​ធ្លាប់​បាន​បោះឆ្នោត​ម្តង​ជា​ពីរ​ដង​ដែរ តែ​មិន​បាន​គិត​វែង​ឆ្ងាយ​ទេ ដោយ​បាន​ទទួល​នូវ​អំណោយ​តិចតួច តែ​មិន​អាច​ជួយ​អោយ​ជីវភាព​ប្រសើរ​នោះ​ទេ៖ «ខ្ញុំ​បោះ​យក​តែ​ប្រាក់​តែ​អាណត្តិ​នេះ ខ្ញុំ​គិត​ថា​ដូរ​ហើយ។ ហើយ​ក្នុង​អាណត្តិ​នេះ បើ​ដូរ​បែប​ដូរ​តែ​ខ្ញុំ​ទេ បើ​កូន​ចៅ​បែប​មិន​ប្ដូរ​ទេ ប្រាប់​ត្រង់​ហ្មង»
បែរ​មក​កាន់​បុរស​ពិការ​ជើង​ក្នុង​វ័យ ៤០​ផ្លាញ​ឆ្នាំ លោក ប៊ុន ធឿន ដែល​តែង​តែ​ដើរ​សុំ​ទាន​នៅ​ផ្តុំ​គុក​ទួលស្លែង ឯ​ណោះ បាន​រៀប​រាប់​ថា តាំង​ពី​បែក​សង្គ្រាម​មក មិន​អាច​ធ្វើ​ការ​អ្វី​កើត​ឡើយ ក្រៅ​តែ​ពី​ការ​សុំ​ទាន​ដើម្បី​រស់​មួយ​ចំអែត។ ថ្វី​ត្បិត​តែ​ពិការ​ជើង​ក្តី តែ​ឆន្ទៈ និង​ទស្សនៈ​របស់​គាត់​នៅ​អាច​ដំណើរ​ការ​បាន​ប្រក្រតី គាត់​មាន​ការ​យល់​ឃើញ និង​ពេល​ខ្លះ​ហាក់​ដូច​ជា​ហត់​នឿយ​បន្តិច​ក្នុង​ការ​ទន្ទឹង​រង់ចាំ​អនាគត​ថ្មី ក្នុង​ជីវភាព​ប្រសើរ​ជាង​នេះ​បន្តិច ទៅ​តាម​អ្វី​ដូច​ដែល​ជា​គោលការណ៍​នយោបាយ​បាន​លើក​ឡើង។ ក្តី​រំពឹង​របស់​អ្នក​ទន់​ទាប​រូប​នោះ ក៏​មិន​សូវ​ខុស​គ្នា​ពី​អ្នក​ទន់​ទាប​ដទៃ​ទៀត​ដែរ។
លោក ប៊ុន ធឿន៖ «រំពឹង​ថា​អោយ​គាត់​ដោះស្រាយ​ជន​ពិការ ចាស់​ទុំ ជន​ក្រីក្រ​ហ្នឹង ដំណោះស្រាយ​តាម​ជន​បទ​ហ្នឹង អោយ​គាត់​ចុះ​ឃើញ​ផ្ទាល់ៗ​ហ្មង បើ​ចុះ​ទៅ​ឃើញ​ផ្ទាល់​ហ្នឹង បាន​គាត់​ដឹង តែ​បើ​គាត់​នៅ​លើ ហើយ​ពឹង​អោយ​តែ​ថ្នាក់​ក្រោម​ចុះ​ចាត់​ចែង​ហ្នឹង គាត់​អត់​ដឹង​អី​ទេ គាត់​អត់​ដឹង​ថា ប្រជាជន​លំបាក​យ៉ាង​ម៉េច​អី​យ៉ាង​ម៉េច​នោះ​ទេ។ រដ្ឋាភិបាល​ថ្មី បើ​សិន​ជា​គាត់​ជាប់​ឆ្នោត មិន​ដឹង​ថា​គាត់​ដោះស្រាយ​យ៉ាង​ម៉េច​ទេ​អោយ​ប្រជាជន​ក្រីក្រ​ស្រួល​នោះ​ទេ ខ្ញុំ​អាច​សង្ឃឹម​ដែរ​មើល​ទៅ បើ​សិន​ជា​គាត់​និយាយ​ដូច​ពាក្យ​ដែល​គាត់​និយាយ​ពី​មុន​មក​អ៊ីចឹង»
នៅ​ក្នុង​ការ​ស្រពិចស្រពិល និង​ការ​គិត​ទុក​របស់​គាត់​អំពី​គណបក្ស​ដែល​នឹង​ឈ្នះ​ក្នុង​ការ​បោះឆ្នោត​នីតិកាល​ទី​៥ នេះ​ថា ប្រហែល​ជា​គណបក្ស​ប្រឆាំង​ដែល​ដឹកនាំ​ដោយ​លោក សម រង្ស៊ី ឈ្នះ​ហើយ​មើល​ទៅ៖ «ប្រហែល​ជា​គណបក្ស សម រង្ស៊ី ហើយ​តាម​មើល​ទៅ»
លោក​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ក៏​បាន​អះអាង​ថា អត្រា​ភាព​ក្រីក្រ​បាន​ថយ​ចុះ​គួរ​ឲ្យ​កត់​សម្គាល់ ដោយ​អ្នក​ក្រ​មាន​ប្រមាណ​ជាង ២០% នា​ពេល​បច្ចុប្បន្ន ដោយសារ​តែ​កម្ពុជា មាន​កំណើន​សេដ្ឋកិច្ច​ខ្ពស់ ទន្ទឹម​នឹង​រដ្ឋាភិបាល​រំពឹង​ថា​នឹង​កាត់​បន្ថយ​អត្រា​ភាព​ក្រីក្រ​ឲ្យ​បាន​យ៉ាង​ហោច​ណាស់ ១% ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំ​ផង​ដែរ។
ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ការ​អះអាង​នេះ ស្ថាប័ន​ស្រាវជ្រាវ​មួយ​ចំនួន​បាន​រក​ឃើញ​ថា អត្រា​ភាព​ក្រីក្រ​បាន​កើន​ឡើង ជា​ពិសេស ក្រោយ​ពេល​មាន​វិបត្តិ​សេដ្ឋកិច្ច​សកល​ជះ​ឥទ្ធិពល​ដល់​ដំណើរ​ការ​អភិវឌ្ឍ​សេដ្ឋកិច្ច និង​ការ​កាត់​បន្ថយ​ភាព​ក្រីក្រ។
នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា មាន​ការ​សិក្សា​ជាច្រើន​អំពី​ភាព​ក្រីក្រ​នៅ​កម្ពុជា បណ្ដាល​មក​ពី​វិបត្តិ​សេដ្ឋកិច្ច​សកល ប៉ុន្តែ​មិន​បាន​បញ្ជាក់​ច្បាស់​លាស់​នោះ​ទេ។ ការ​សិក្សា​នោះ គ្រាន់​តែ​រាយការណ៍​ថា អត្រា​ភាព​ក្រីក្រ​មាន​ការ​កើន​ឡើង បើ​ធៀប​ទៅ​នឹង​មុន​ពេល​កើត​មាន​វិបត្តិ​សេដ្ឋកិច្ច​សកល។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ ធនាគារ​អភិវឌ្ឍន៍​អាស៊ី (ADB) ប្រចាំ​កម្ពុជា បាន​បង្ហាញ​ថា នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា មាន​ប្រជាជន​ប្រមាណ ៦​លាន​នាក់ ដោយ​ផ្នែក​លើ​និយម​ន័យ ៥​ពាន់​រៀល ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ។
ប្រជាពលរដ្ឋ​ទូទៅ ជា​ពិសេស​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​ស្ថិត​នៅ​ក្រោម​ខ្សែ​បន្ទាត់​នៃ​ភាព​ក្រីក្រ កំពុង​រំពឹង និង​ចាំ​មើល​ថា តើ​រដ្ឋាភិបាល​អាណត្តិ​ថ្មី​ដែល​នឹង​ជាប់​ឆ្នោត​នីតិកាល​ទី៥ នេះ ដោះស្រាយ​យ៉ាង​ណា​ដើម្បី​កាត់​បន្ថយ​ភាព​ក្រីក្រ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា៕
_________________________
ប្រភព៖ អាស៊ីសេរី


សំគាល់ៈ Read Khmer មិនមែនជាម្ចាស់ដើម នៃពត៌មាននេះទេ ។ ដូច្នេះយើងមិនទទួលខុសត្រូវលើពត៌មាននេះទេ ។ បើសិនជាមានបញ្ហាមិនប្រក្រ​តី ចុចត្រង់នេះ ដើម្បីទំនាក់ទំនងយើងខ្ញុំ ។
សូមជួយផ្តល់មតិ និង ចែករំលែក !
 
Top